Banjir Menyebab Kemusnahan Infrastruktur

Kerugian Banjir Kilat

Di Malaysia, kematian yang diakibatkan oleh banjir kilat tidaklah sebesar seperti yang dialami oleh Bangladesh, iaitu beratus-ratus ribu nyawa sering terkorban.

Namun begitu, kerosakan kepada harta benda, kemusnahan infrastruktur, kehilangan perniagaan dan kehilangan nyawa adalah signifikan (Chan, 1995). Misalnya, walaupun tiada kajian teliti yang dijalankan, jumlah kerugian dalam banjir 1971 di Kuala Lumpur, banjir Jun 1991 dan banjir September 1995 di Pulau Pinang, dan banjir Disember 1995 di Shah Alam, Selangor dianggarkan berjuta-juta ringgit.

Kos tahunan yang dibelanjakan oleh kerajaan Malaysia dalam mengendali operasi bantuan bencana banjir (persiapan, penyelamatan, pemindahan, penempatan sementara, pembekalan makanan dan pakaian, serta pemuliharaan mangsa-mangsa banjir) adalah besar. Dari segi kehilangan nyawa, hampir setiap tahun di merata tempat di Malaysia terdapat mangsa yang terkorban.

Biasanya, kerugian akibat banjir yang dianggarkan oleh pihak kerajaan (misalnya oleh Jabatan Pengairan dan Saliran atau oleh Kementerian Pertanian) tertumpu pada kerosakan tanaman, ternakan, infrastruktur awam dan bangunan awam.

Setakat ini, tiada kajian mendalam yang meneliti kerugian yang dialami oleh pihak swasta dan orang awam. Jika kerugian swasta dan orang awam dikira, maka jumlah kerugian akibat banjir mungkin menjadi sangat besar. Misalnya, kajian kerugian banjir yang dijalankan oleh Japan International Cooperation Agency (JICA) menunjukkan bahawa purata potensi kerugian bagi satu kejadian banjir dengan tempoh ulangan satu dalam 10 adalah kira-kira RM500 juta dalam nilai mata wang 1988. Nilai ini akan meningkat sehingga kira-kira RM1,000 juta dalam tahun 2005. Jika sesuatu kejadian banjir dengan tempoh ulangan satu dalam 200 tahun berlaku, maka jumlah kerugian akan meningkat menjadi RM2,500 juta dalam tahun 2005.

Kerugian akibat banjir pada harta benda swasta, perniagaan dan industri juga sangat signifikan. Kerugian yang dialami termasuklah kerugian langsung dan kerugian tidak langsung, kerugian boleh dikesan (tangible loss) dan kerugian tidak boleh dikesan (intangible loss). Misalnya, Chan (1995) mendapati bahawa purata kerugian sesuatu banjir yang dialami oleh sebuah isi rumah dalam tahun 1993 adalah dalam lingkungan RM1,393.

Jumlah kerugian ini nampaknya tidak besar tetapi apabila dibandingkan dengan purata pendapatan isi rumah yang menetap di dataran banjir, maka ia akan menjadi signifikan. Dalam kajian ini, hampir separuh daripada isi rumah yang dikaji mempunyai purata pendapatan bulanan di bawah RM500.

Di dalam kajian yang sama terhadap perniagaan, didapati bahawa hampir semua kedai perniagaan telah mengalami kerugian akibat banjir kilat. Kira-kira 58.9% daripada bilangan pemilik perniagaan yang dikaji mengatakan bahawa mereka telah mengalami kerugian melebihi RM1,000 dalam banjir kilat yang baru berlaku.Kira-kira 58.9% daripada bilangan pemilik perniagaan yang dikaji mengatakan bahawa mereka telah mengalami kerugian melebihi RM1,000 dalam banjir kilat yang baru berlaku.

Yang lebih signifikan ialah bahawa 9.3% daripada pemilik perniagaan mengalami kerugian melebihi RM10,000. Kerugian yang dialami oleh industri juga amat besar. Ini demikian kerana banjir sering menyebabkan terganggunya syif kerja dan mengakibatkan kerosakan bahan mentah, barangan siap dan jentera. Memandangkan Pulau Pinang banyak bergantung pada sektor industri, maka kesan banjir kilat menjadi amat penting diketahui.

Kajian ini menunjukkan bahawa kerugian akibat banjir yang dialami oleh industri adalah antara RM10,000 hingga RM500,000 setiap kilang. Jumlah kerugian biasanya bergantung pada jenis dan saiz kilang, dan juga magnitud dan tempoh banjir.